Markus 3

₁Jesus het weer die •sinagoge binnegegaan. Daar was 'n man met 'n verdorde hand. ₂Hulle het Hom dopgehou om te sien of Hy hom op die Sabbat sou gesond maak, sodat hulle Hom kon aankla. ₃Hy sê toe vir die man met die verdorde hand: “Kom staan hier tussen hulle!” ₄En Hy sê vir hulle: “Is dit toelaatbaar om op die Sabbat goed te doen, of sleg te doen, om 'n lewe te red, of om dood te maak?” Hulle het egter stilgebly. ₅Nadat Hy woedend in die rondte na hulle gekyk het, diep bedroef oor die hardheid van hulle harte, sê Hy vir die man: “Steek uit jou hand!” Die man het sy hand uitgesteek, en dit het gesond geword. ₆Die •Fariseërs het toe uitgegaan en dadelik saam met die Herodiane planne teen Hom beraam, sodat hulle Hom om die lewe kon bring.

₇Jesus het saam met sy dissipels na die see teruggegaan, en 'n groot menigte uit Galilea het Hom gevolg. Ook uit Judea, ₈Jerusalem, Idumea, van oorkant die Jordaan, en uit die omgewing van Tirus en Sidon, het 'n groot menigte na Hom gekom toe hulle hoor wat Hy alles doen. ₉Hy het toe vir sy dissipels opdrag gegee om vir Hom 'n skuit gereed te hou om te voorkom dat die skare Hom vertrap. ₁₀Hy het immers baie mense gesond gemaak, sodat almal wat aan kwale gely het, om Hom saamgedrom het om aan Hom te raak. ₁₁En die •onrein geeste het elke keer wanneer hulle Hom sien, voor Hom neergeval en hard geskree: “U is die •Seun van God!” ₁₂Hy het hulle uitdruklik opdrag gegee om Hom nie bekend te laat word nie.

₁₃Hy het toe teen die berg uitgeklim. Hy het hulle op wie sy keuse geval het, nader geroep, en hulle het na Hom gekom. ₁₄Hy het toe twaalf aangestel, wat Hy ook •apostels genoem het, sodat hulle saam met Hom kon wees, en Hy hulle kon uitstuur om te preek, ₁₅en hulle volmag kon hê om demone uit te dryf. ₁₆Hy het hierdie twaalf aangestel: Simon, aan wie Hy die naam •Petrus gegee het, ₁₇Jakobus, die seun van Sebedeus, en Johannes, die broer van Jakobus – aan hulle het Hy die naam Boanerges, dit is, ‘seuns van die donder’, gegee. ₁₈Ook Andreas, Filippus, Bartolomeus, Matteus, Thomas, Jakobus, seun van Alfeus, Taddeus, Simon Kananeus, ₁₉en Judas Iskariot, wat Hom verraai het.

₂₀Hy het 'n huis binnegegaan, maar die skare het weer so om Hom saamgedrom dat hulle selfs nie eers brood kon eet nie. ₂₁Toe sy eie mense hiervan hoor, het hulle gegaan om Hom met geweld weg te neem, want hulle het gesê dat Hy van sy sinne beroof was. ₂₂Ook die skrifkenners wat afgekom het van Jerusalem, het gesê dat Hy Beëlsebul in Hom het en dat Hy deur die demone se aanvoerder die demone uitdryf. ₂₃Hy het hulle toe nader geroep en deur gelykenisse vir hulle gesê: “Hoe kan Satan vir Satan uitdryf? ₂₄As 'n koninkryk teen homself verdeeld is, kan daardie koninkryk nie staande bly nie, ₂₅en as 'n huis teen homself verdeeld is, sal daardie huis nie staande kan bly nie. ₂₆En as Satan teen homself in opstand kom en verdeeld is, kan hy nie staande bly nie, maar is dit sy einde. ₂₇Bowendien, niemand kan in die huis van 'n sterk man ingaan om sy besittings te steel nie, tensy hy eers die sterk man vasbind. Eers dan sal hy sy huis beroof. ₂₈•Amen, Ek sê vir julle: Alle sondes en lasteringe wat mense ook al uitgespreek het, sal hulle vergewe word, ₂₉maar wie teen die Heilige Gees laster, kry tot in ewigheid geen vergewing nie, maar bly skuldig aan 'n ewige sonde.” ₃₀Want hulle het gesê: “Hy het 'n onrein gees.”

₃₁Sy moeder en sy broers het daar aangekom, en terwyl hulle buite bly staan, het hulle iemand na Hom gestuur om Hom te roep. ₃₂'n Skare het rondom Hom gesit, en hulle sê toe vir Hom: “Kyk, u moeder en u broers en u susters is daar buite en soek U.” ₃₃Maar Hy antwoord hulle en vra: “Wie is my moeder en my broers?” ₃₄Hy het na die mense gekyk wat rondom Hom sit, en gesê: “Kyk, hier is my moeder en my broers. ₃₅Want elkeen wat die wil van God doen, is my broer en my suster en my moeder.”