Genesis 48

₁Kort daarna het Josef gehoor dat sy pa siek is. Josef gaan toe na Jakob toe en hy neem sy twee seuns Manasse en Efraim saam met hom. ₂Hy het iemand gestuur om vir Jakob te sê: “Jou seun Josef het na jou toe gekom.”

Jakob het dadelik beter gevoel en hy het regop gesit op die bed.

₃Jakob het vir Josef gesê: “God die Almagtige het aan my verskyn by Lus in Kanaän, en Hy het my geseën. ₄Hy het vir my gesê: ‘Ek sal jou vrugbaar maak, en jy sal baie kinders hê. Jou nageslag sal baie volke wees en Ek sal hierdie land vir hulle gee. Dit sal altyd hulle land wees.’

₅“Jy het twee seuns wat in Egipte gebore is voordat ek hier na jou toe gekom het. Hulle is Efraim en Manasse. Hulle is vir my soos my eie twee seuns, Ruben en Simeon. ₆Hierdie twee seuns van jou sal elkeen saam met my seuns 'n stuk grond in Kanaän kry. Maar as jy nog seuns kry ná hulle, dan sal hulle van Efraim en Manasse se grond kry. ₇Toe ek van Paddan-Aram gekom het, het jou ma Ragel in Kanaän langs die pad gesterf. Dit was nie ver van Efrata nie. Ek het haar daar langs die pad begrawe naby Efrata, dit is Betlehem.”

₈Toe Jakob Josef se seuns sien, vra hy: “Wie is hulle?”

₉Josef het vir sy pa geantwoord: “Dit is my seuns wat God vir my in hierdie land gegee het.”

Jakob het toe gesê: “Bring hulle na my toe sodat ek hulle kan seën.”

₁₀Jakob se oë was al baie swak omdat hy so oud was. Hy kon nie goed sien nie. Josef het sy seuns nader gebring na Jakob toe, en Jakob het hulle gesoen en sy arms om hulle gesit. ₁₁Jakob sê toe vir Josef: “Ek het gedink dat ek jou nie weer sal sien nie. Maar God was baie goed vir my, en ek het ook jou nageslag gesien.”

₁₂Josef het sy twee seuns van Jakob se skoot afgetel, en hy het laag op die grond gebuig. ₁₃Josef laat toe sy twee seuns voor Jakob staan. Hy neem vir Efraim met sy regter-hand sodat hy links langs Jakob staan, en hy neem vir Manasse met sy linker-hand sodat hy regs langs Jakob staan. Hy bring hulle toe nader na Jakob toe. ₁₄Maar Jakob het sy arms gekruis. Hy het sy regter-hand op Efraim se kop gesit. Efraim het links langs Jakob gestaan, want hy was die jongste. En Jakob het sy linker-hand op Manasse se kop gesit. Manasse het regs langs Jakob gestaan, want hy was die oudste.

₁₅Jakob het Josef se nageslag geseën en gesê:

₁₇Toe Josef sien dat sy pa sy regter-hand op Efraim se kop sit, het hy gedink dit is verkeerd. Hy neem toe sy pa se regter-hand en probeer om dit op Manasse se kop te sit. ₁₈Josef het vir sy pa gesê: “Nee, Pa. Manasse is die oudste, sit jou regter-hand op sý kop.”

₁₉Maar sy pa het geweier, hy het gesê: “Ek weet, my seun. Manasse sal ook 'n groot nageslag hê en hulle sal 'n groot volk word. Maar sy jonger broer sal 'n groter nageslag as hy hê. Efraim se nageslag sal 'n groot, sterk volk word.”

₂₀Jakob het Josef se twee seuns daardie dag geseën en gesê: “Dit sal baie goed gaan met julle. Wanneer die mense van Israel vir mekaar wil sê hulle hoop dit sal goed gaan, dan sal hulle julle name gebruik en sê: ‘Ek bid dat God dit met jou so goed sal laat gaan soos met Efraim en Manasse.’ ”

So het Jakob vir Efraim belangriker gemaak as vir Manasse.

₂₁Jakob het vir Josef gesê: “Ek sal nou sterf, maar God sal by julle wees en Hy sal julle terugbring na die land van julle voorvaders. ₂₂Ek gee nou vir jou meer as vir jou broers. Ek gee Sigem vir jou. Ek het daardie stad self gevat van die Amoriete met my swaard en my pyl en boog.”