Genesis 37

₁Jakob het in Kanaän gewoon. Sy pa Isak was voorheen daar 'n vreemdeling. ₂Hier is die verhaal van Jakob se familie. Josef was jonk, hy was 17 jaar oud en hy het skape en bokke opgepas saam met sy broers, die seuns van sy pa se vroue Bilha en Silpa. Josef het vir sy pa stories vertel oor wat sy broers gedoen het. ₃Jakob se ander naam was Israel. Jakob was meer lief vir Josef as vir al sy ander seuns omdat Josef gebore is toe Jakob al oud was. Jakob het vir Josef 'n lang rok met moue gemaak. ₄Sy broers het gesien dat hulle pa meer lief is vir Josef as vir hulle. Daarom het hulle vir Josef gehaat. Hulle wou niks goed van hom sê nie, hulle het gewens dat dit sleg gaan met hom.

₅Josef het een nag gedroom en hy het vir sy broers vertel wat hy gedroom het. Toe het hulle hom nog meer gehaat. ₆Hy het vir hulle gesê: “Ek het gedroom ₇dat ons besig was om koring-gerwe vas te bind op die koringland. My gerf het regop gaan staan, en julle gerwe kom staan toe rondom my gerf en buig voor hom.”

₈Sy broers sê toe vir hom: “Dink jy regtig jy sal koning word en oor ons regeer?”

Hulle het hom nog meer gehaat oor die droom waarvan hy hulle vertel het.

₉Josef het weer gedroom en hy het vir sy broers vertel wat hy gedroom het. Hy het gesê: “Ek het weer gedroom. Ek het gedroom dat die son en die maan en elf sterre voor my kom buig.”

₁₀Hy het vir sy pa en sy broers vertel wat hy gedroom het. Sy pa het toe met hom geraas en hy het vir Josef gesê: “Wat droom jy? Dit is nie reg dat ek en jou ma en jou broers voor jou moet kom buig nie.”

₁₁Sy broers was baie jaloers op hom, maar sy pa het baie oor die drome gedink.

₁₂Josef se broers het hulle pa se skape en bokke naby die stad Sigem gaan oppas. ₁₃Jakob het vir Josef gesê: “Jou broers pas die skape en bokke op in Sigem. Jy moet na hulle toe gaan.”

Josef het gesê: “Goed, Pa, ek sal gaan.”

₁₄Toe sê Jakob vir Josef: “Gaan kyk of dit goed gaan met jou broers en of dit goed gaan met die skape en bokke. Gaan kyk en kom vertel alles vir my.”

So het Jakob vir Josef uit die Hebron-vallei gestuur, en Josef het na Sigem gegaan.

₁₅Josef het in die veld geloop, en 'n man het hom gesien. Die man vra toe vir hom: “Wat soek jy?”

₁₆Josef antwoord hom: “Ek soek my broers. As jy weet waar hulle die skape en bokke oppas, sê asseblief vir my.”

₁₇Die man sê toe: “Hulle is nie meer hier nie. Hulle het weggegaan van hier. Ek het gehoor hulle sê hulle gaan na Dotan.”

Josef het sy broers gevolg en hy het hulle in Dotan gekry. ₁₈Hy was nog ver van hulle, toe het hulle hom gesien aankom. Voordat hy by hulle gekom het, het hulle 'n plan gemaak om hom dood te maak. ₁₉Hulle het vir mekaar gesê: “Daar kom die groot dromer aan. ₂₀Kom ons maak hom dood en gooi hom in 'n put. Ons kan vir ons pa vertel dat 'n wilde dier hom opgevreet het. Dan sal ons sien dat al sy drome niks beteken het nie.”

₂₁Maar Ruben het dit gehoor en hy wou vir Josef red. Hy sê toe: “Nee, ons moenie hom doodmaak nie. ₂₂Moenie bloed laat vloei nie. Gooi hom in hierdie put in die veld, maar moenie hom doodmaak nie.”

Ruben het dit gesê sodat hy later vir Josef kon red en hom na sy pa toe kon laat teruggaan.

₂₃Toe Josef by sy broers kom, het hulle sy lang rok uitgetrek, die lang rok met moue. ₂₄Hulle vat hom toe en gooi hom in die put. Die put was leeg, daar was nie water in nie. ₂₅Hulle gaan sit toe om te eet, en toe hulle kyk, sien hulle 'n klomp Ismaeliete wat uit Gilead kom. Hulle was handelaars en daar was boomgom, balsem en hars op hulle kamele. Hulle wou dit na Egipte neem om te verkoop.

₂₆Juda sê toe vir sy broers: “Ons sal niks kry as ons ons broer Josef doodmaak en daaroor stilbly nie. ₂₇Kom ons verkoop hom aan die Ismaeliete. Ons moenie hom doodmaak nie. Onthou, hy is ons eie broer.”

Juda se broers het toe na hom geluister. ₂₈Toe die handelaars van Midian verbykom, het Josef se broers hom uit die put opgetrek en hulle het hom aan die Ismaeliete verkoop vir 20 stukke silwer. Die handelaars het vir Josef saamgeneem na Egipte.

₂₉Toe Ruben terugkom by die put en sien dat Josef nie meer in die put is nie, was hy baie hartseer. Hy het sy klere geskeur. ₃₀Hy het teruggegaan na sy broers toe en hy het vir hulle gesê: “Die kind is nie meer daar nie. Wat moet ek nou doen?”

₃₁Die broers slag toe 'n bok en hulle vat Josef se lang rok en smeer dit vol bloed. ₃₂Toe stuur hulle sy rok na hulle pa toe en hulle laat weet vir hom: “Ons het hierdie rok opgetel. Kyk of dit miskien jou seun Josef se rok is.”

₃₃Jakob het daarna gekyk en gesê: “Dit is my seun se rok. 'n Wilde dier het hom doodgemaak en opgevreet. Die dier het my seun Josef verskeur!”

₃₄Jakob was baie hartseer. Hy het sy klere geskeur en rouklere aangetrek. Hy het 'n lang tyd oor sy seun gehuil en getreur. ₃₅Al sy seuns en dogters het gekom om hom te troos, maar hy wou nie hê dat hulle hom moet troos nie. Hy het gesê: “Ek sal aanhou treur oor hom totdat ek sterf.”

Jakob het baie oor Josef gehuil.

₃₆Die Midianiete het vir Josef in Egipte aan Potifar verkoop. Potifar was 'n belangrike amptenaar van die farao. Hy was hoof van die wagte wat die farao moes oppas.