Psalms 132

Dink tog, Here, aan Dawid,

aan al sy opofferings,

₂hy wat teenoor die Here

'n eed gesweer het,

'n gelofte afgelê het

aan die Magtige van Jakob:

₃“Ek sal nie ingaan in die tent

waar ek woon;

ek sal nie op my slaapbank

gaan lê nie,

₄ek sal my oë nie toelaat

om te slaap,

my ooglede om in te sluimer nie,

₅totdat ek vir die Here

'n plek gevind het,

'n woning vir die Magtige van Jakob.”

₆Kyk, ons het daarvan gehoor

in Efrata,

dit gevind in die velde van Jaär.

₇Laat ons sy woning binnegaan

en in aanbidding buig

voor die voetbank vir sy voete.

₈Staan op, Here, gaan na u rusplek,

U en u magtige •ark.

₉U priesters moet geklee wees

in •geregtigheid,

u troue volgelinge moet jubel.

₁₀Ter wille van u dienskneg Dawid,

moet U tog nie u gesalfde wegwys nie.

₁₁Die Here het vir Dawid

'n betroubare eed afgelê

en Hy sal dit nie herroep nie:

“Van jou nasate sal Ek

op jou troon plaas.

₁₂As jou seuns my verbond nakom

en my bepalings wat Ek hulle leer,

sal ook húlle seuns vir altyd

op jou troon sit.”

₁₃Ja, die Here het Sion uitgekies;

Hy begeer dit as sy woonplek:

₁₄“Dit is my rusplek vir altyd;

hier wil Ek woon,

want Ek begeer dit.

₁₅Sion se voedselvoorraad

sal Ek ryklik seën;

haar behoeftiges

sal Ek met brood versadig;

₁₆haar priesters

sal Ek met verlossing beklee

en haar troue volgelinge

sal uitbundig juig.

₁₇Daar sal Ek vir Dawid

'n horing laat uitgroei;

Ek het 'n lamp gereedgemaak

vir my gesalfde.

₁₈Sy vyande

sal Ek met skande beklee,

maar sy kroon sal op hom skitter.”