Val van Babel
1“Klim af, sit in die stof,
maagdelike dogter van Babel!
Sit op die grond, sonder 'n troon,
dogter van die Galdeërs!
Want hulle sal jou nie langer
die saggeaarde
en die fynbesnaarde noem nie.
2Neem 'n handmeul en maal koring!
Haal jou sluier af,
lig die lang kleed op,
ontbloot jou dye,
steek riviere oor!
3Jou naaktheid sal ontbloot word,
en ook jou skande sal gesien word.
Wraak gaan Ek neem;
Ek sal geen mens tegemoetkom nie.”
4Ons losser, die Here, Heerser oor alle magte
is sy Naam,
die Heilige van Israel.
5“Sit in swye,
gaan die duisternis binne,
dogter van die Galdeërs!
Want jy sal nie langer genoem word
heerseres van koninkryke nie.
6Ek was toornig op my volk,
Ek het my eiendom ontwy;
Ek het hulle in jou hand oorgegee.
Jy het nie aan hulle barmhartigheid
bewys nie.
Selfs op ou mense het jy jou juk
baie swaar gemaak.
7Jy het gedink:
Vir altyd sal ek daar wees,
'n heerseres vir ewig.
Jy het hierdie dinge
nie ter harte geneem nie;
jy het nie aan die afloop daarvan
gedink nie.
8Daarom, luister hierna,
wellustige wat rustig woon,
wat in haar hart sê:
Ek is die een,
en niemand anders nie;
ek sal nie as 'n weduwee sit nie;
ek sal nie kinderloosheid ervaar nie.
9Die volgende twee dinge kom oor jou,
skielik, binne 'n enkele dag:
kinderloosheid en weduweeskap.
Die volle omvang daarvan sal jou tref
ondanks jou oorvloed towerkunste,
jou talle kragtige towerspreuke.
10Jy het op jou boosheid vertrou;
jy het in jou hart gesê:
Niemand sien my nie.
Jou wysheid en jou kennis,
dit is wat jou verlei het.
Jy het in jou hart gesê:
Ek is die een,
en niemand anders nie!
11Onheil oorval jou,
en jy ken nie beswering daarteen nie.
'n Ramp oorval jou,
en jy kan dit nie afweer nie.
Skielik oorval teenspoed jou,
en jy het dit nie eers vermoed nie.
12Tree maar aan
met jou towerspreuke,
met jou oorvloed towerkunste
waarmee jy jou
van jou jeug af vermoei.
Miskien kan jy daarby baat,
miskien skrik jy mense af.
13Jy sloof jou af met jou baie planne.
Laat hulle maar aantree en jou verlos –
die sterrewiggelaars,
die sterrekykers wat elke maand
bekend maak wat jou gaan oorkom.
14Kyk, hulle het soos strooi geword,
vuur verbrand hulle.
Hulle kan hulleself nie red
uit die greep van die vlamme nie –
dit is nie gloeiende kole
om hulle warm te maak nie,
nie vuur om langs te sit nie.
15Só het almal vir jou geword,
jou handelsvennote vir wie jy
jou vermoei het van jou jeug af.
Elkeen van hulle dwaal af,
sy eie koers in;
daar is niemand wat jou verlos nie.”
