Bybelleesrooster – Dag 321

₁Ek herinner julle, broers, aan die evangelie wat ek aan julle verkondig het en wat julle ontvang het en waarin julle ook gevestig staan. ₂Deur dié evangelie word julle ook gered as julle vashou aan die boodskap soos ek dit aan julle verkondig het. As julle aan iets anders vashou, het julle tevergeefs tot geloof gekom.

₃Die belangrikste wat ek aan julle oorgelewer het en wat ek ook ontvang het, is dit: Christus het vir ons sondes gesterf, volgens die Skrifte; ₄Hy is begrawe en op die derde dag opgewek, volgens die Skrifte. ₅Hy het aan Sefas verskyn, daarna aan die twaalf, ₆en daarna aan meer as vyf honderd broers tegelyk, van wie sommige al dood is maar die meeste nou nog lewe. ₇Daarna het Hy aan Jakobus verskyn en toe aan al die apostels. ₈Heel laaste het Hy ook aan my, die ontydig geborene, verskyn.

₉Ek is immers die geringste van die apostels en is nie werd om 'n apostel genoem te word nie, omdat ek die kerk van God vervolg het. ₁₀Maar deur die genade van God is ek wat ek is. Sy genade aan my was nie tevergeefs nie; inteendeel, ek het harder gewerk as hulle almal; eintlik was dit nie ek nie, maar die genade van God wat by my is.

₁₁In elk geval, of dit ek is of hulle – dit is wat ons verkondig, en dit is wat julle geglo het.

₁₂As ons dan verkondig dat Christus uit die dood opgewek is, hoe kan party van julle nog beweer dat daar geen opstanding van die dooies is nie? ₁₃As daar geen opstanding van die dooies is nie, beteken dit dat Christus ook nie opgewek is nie. ₁₄En as Christus nie opgewek is nie, is ons prediking sonder inhoud en julle geloof ook sonder inhoud. ₁₅Verder sou dit beteken dat ons vals getuienis oor God afgelê het, omdat ons teen God in getuig het dat Hy Christus opgewek het. As dit dan waar is dat die dooies nie opgewek word nie, het Hy Christus ook nie opgewek nie. ₁₆As die dooies nie opgewek word nie, is Christus ook nie opgewek nie. ₁₇En as Christus nie opgewek is nie, is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sondes. ₁₈Dan is ook dié wat in Christus gesterf het, verlore. ₁₉As ons net vir hierdie lewe ons hoop op Christus vestig, is ons die bejammerenswaardigste van alle mense.

₂₀Maar nou, Christus is opgewek uit die dood, as eersteling uit dié wat gesterf het. ₂₁Aangesien die dood deur 'n mens gekom het, het die opstanding van die dooies ook deur 'n mens gekom. ₂₂Net soos almal deur hulle verbondenheid met Adam sterf, so sal almal in Christus lewend gemaak word. ₂₃Maar daar is 'n volgorde: die eersteling is Christus, daarna, by Christus se koms, dié wat aan Hom behoort. ₂₄Daarna kom die einde, wanneer Hy die koningskap aan God die Vader oordra, nadat Hy elke mag, elke gesag en krag vernietig het. ₂₅Hy moet as koning heers totdat die Vader al sy vyande aan Hom onderwerp het. ₂₆Die laaste vyand wat vernietig word, is die dood. ₂₇Daar staan immers geskrywe: “Alles het Hy aan Hom onderwerp.” Maar as die Skrif sê dat alles aan Christus onderwerp is, is dit duidelik dat die Vader wat alles aan Hom onderwerp het, uitgesonder is. ₂₈Wanneer alles dan aan die Seun onderwerp is, sal Hy Hom ook self onderwerp aan die Vader wat alles aan Hom onderwerp het. So sal God alles wees vir alles.

₂₉En nou, as die dooies glad nie opgewek word nie, wat wil die mense bereik wat hulle vir dooies laat doop? Waarom laat hulle hulle nog vir dooies doop? ₃₀En ons ook, waarom stel ons ons dan van uur tot uur aan lewensgevaar bloot? ₃₁Elke dag word ek deur die dood bedreig. Ja, broers, dit is waar, net so waar as wat julle my trots is in Christus Jesus, ons Here. ₃₂As ek hier in Efese as bloot sterflike mens soos teen wilde diere geveg het, wat het ek daarmee bereik? As die dooies nie opgewek word nie,

₃₅Maar iemand kan vra: Hoe word die dooies opgewek? Watter soort liggaam sal hulle hê?

₃₆Dis 'n dom vraag! Wat jy saai, kom nie tot lewe tensy dit eers sterwe nie. ₃₇En wat jy saai, saai jy nie in die toekomstige gestalte daarvan nie, maar as 'n blote saadkorrel, of dit nou koring is of iets anders. ₃₈Maar God gee 'n gestalte daaraan, soos Hy bepaal het; aan elke saadsoort gee Hy 'n eie gestalte.

₃₉Die vleis van lewende wesens is nie alles eenders nie. Daar is verskil tussen die vleis van mense, van diere, van voëls en van visse.

₄₀Daar is hemelliggame en daar is aardse liggame. Die glans van die hemelliggame is anders as dié van die aardse liggame. ₄₁Die glans van die son is anders as dié van die maan of dié van die sterre. Ook verskil die een ster se glans van dié van die ander.

₄₂So is dit ook met die opstanding van die dooies: wat gesaai word, is verganklik en word in onverganklikheid opgewek; ₄₃wat gesaai word, is gering en word in heerlikheid opgewek; wat gesaai word, is swak en word in krag opgewek. ₄₄'n Natuurlike liggaam word gesaai, 'n geestelike liggaam word opgewek. Aangesien daar 'n natuurlike liggaam is, is daar ook 'n geestelike liggaam. ₄₅So staan daar ook geskrywe: “Die eerste mens, Adam, het 'n lewende wese geword.” Die laaste Adam het die lewendmakende Gees geword. ₄₆Die geestelike kom nie eerste nie maar die natuurlike, en daarna die geestelike. ₄₇Die eerste mens is uit die aarde en is stoflik; die tweede mens is uit die hemel. ₄₈Soos die stoflike mens was, so is ook die stoflike mense; en soos die hemelse mens is, so is ook die hemelse mense. ₄₉Soos ons die beeld van die stoflike mens was, sal ons ook die beeld van die hemelse wees.

₅₀Wat ek bedoel, broers, is dit: vlees en bloed kan nie aan die koninkryk van God deel kry nie. Die verganklike kan nie aan die onverganklike deel kry nie. ₅₁Kyk, ek maak 'n geheimenis aan julle bekend: Ons sal nie almal sterwe nie, maar ons sal almal verander word. ₅₂By die laaste trompet sal dit in 'n oomblik, in 'n oogknip gebeur, want die trompet sal weerklink, en die dooies sal as onverganklikes opgewek word, en ons sal verander word. ₅₃Hierdie verganklike liggaam moet met die onverganklike beklee word, en hierdie sterflike liggaam met die onsterflike.

₅₄En wanneer hierdie verganklike liggaam met die onverganklike beklee is, en hierdie sterflike liggaam met die onsterflike, dan sal die woord wat geskrywe staan, vervul word:

₅₈Daarom, liewe broers, wees standvastig, onwankelbaar, altyd oorvloedig in die werk van die Here, omdat julle weet dat julle inspanning in diens van die Here nie tevergeefs is nie.

₁Wat die kollekte vir die gelowiges in Jerusalem betref, moet julle ook maak soos ek dit in die gemeentes van Galasië gereël het. ₂Elke Sondag moet elkeen van julle na sy vermoë tuis iets opsy sit en dit opspaar, sodat die geldinsameling nie eers plaasvind as ek kom nie. ₃Wanneer ek dan gekom het, sal ek die manne wat julle daarvoor goedkeur, met briewe stuur om julle liefdegawe na Jerusalem toe weg te bring. ₄En as dit nodig is dat ek self ook gaan, kan hulle met my saamreis.

₅Ek sal na julle toe kom nadat ek deur Masedonië gereis het, want ek gaan deur Masedonië. ₆By julle sal ek moontlik oorbly of selfs die winter deurbring, dan kan julle my voorthelp op my verdere reis, waarheen dit ook al mag wees. ₇Ek wil julle nou nie net in die verbygaan besoek nie, maar ek hoop om 'n tydjie by julle deur te bring, as die Here dit toelaat. ₈Ek sal egter tot pinkster in Efese bly, ₉want hier staan 'n groot en belangrike deur vir my oop, maar hier is ook baie teenstanders.

₁₀Wanneer Timoteus kom, moet julle hom by julle laat tuis voel, want net soos ek, doen hy ook die werk van die Here. ₁₁Niemand moet op hom neersien nie. Julle moet hom help om sy reis in vrede voort te sit sodat hy na my toe kan kom. Ek verwag hom saam met die ander broers.

₁₂Wat die broer Apollos betref, ek het hom herhaaldelik versoek om saam met die broers na julle toe te gaan, maar hy wou beslis nie nou nie. Hy sal gaan sodra die tyd vir hom geleë is.

₁₃Wees waaksaam, staan vas in die geloof, wees manmoedig, wees sterk! ₁₄Laat alles by julle in liefde geskied.

₁₅Ek het nog 'n versoek aan julle, broers: julle weet van Stefanas en sy huisgesin, wat die eerste bekeerlinge in Agaje was, dat hulle hulle tot diens van die gelowiges gestel het. ₁₆Stel julle onder die leiding van sulke mense en van elkeen wat saam met hulle werk en arbei.

₁₇Ek verbly my oor die aankoms van Stefanas, Fortunatus en Agaïkus, want hulle het vir my die gemis aan julle vergoed. ₁₈Hulle het my gees verkwik en ook julle s'n. Wees erkentlik teenoor sulke manne.

₁₉Die gemeentes van die provinsie Asië stuur vir julle groete. Van Akwila en Priscilla en ook van die gemeente wat gereeld in hulle huis bymekaarkom: baie groete in die Here. ₂₀Al die broers stuur vir julle groete. Groet mekaar met die soen van Christelike broederskap.

₂₁Nou skryf ek met my eie hand: Groete, Paulus.

₂₂As iemand die Here nie liefhet nie – vervloek is hy! Marana ta – kom, Here!

₂₃Die genade van die Here Jesus sal by julle wees!

₂₄My liefde is by julle almal in Christus Jesus.