Bybelleesrooster – Dag 287

₁Hooggeagte Teofilus!

Daar is baie wat onderneem het om 'n verhaal te skrywe van die dinge wat onder ons gebeur het. ₂Hulle het dit opgeteken soos dit aan ons oorgelewer is deur die mense wat van die begin af ooggetuies en dienaars van die Woord was. ₃Daarom het ek dit ook goedgedink om self alles stap vir stap van voor af te ondersoek en die verhaal noukeurig in die regte volgorde vir u neer te skryf. ₄So kan u te wete kom dat die dinge waaroor u onderrig is, heeltemal betroubaar is.

₅In die tyd van koning Herodes van Judea was daar 'n priester met die naam Sagaria, uit die diensgroep van Abia. Ook sy vrou het van Aäron afgestam, en haar naam was Elisabet. ₆Hulle was albei getrou aan die wet van God en het onberispelik al die gebooie en voorskrifte van die Here onderhou. ₇Hulle het geen kind gehad nie, omdat Elisabet onvrugbaar was. Buitendien was albei reeds op ver gevorderde leeftyd.

₈Op 'n keer toe Sagaria in die beurt van sy diensgroep besig was om die priesterdiens voor God te verrig, ₉is hy volgens die priesterlike gebruik deur die lot aangewys om in die tempel van die Here in te gaan en die wierook op die altaar te brand. ₁₀Terwyl die wierookoffer gebring is, was die hele volksmenigte buite besig om te bid. ₁₁Toe verskyn daar aan die regterkant van die wierookaltaar 'n engel van die Here aan hom. ₁₂Sagaria het geskrik toe hy hom daar sien staan en hy het baie bang geword, ₁₃maar die engel sê vir hom: “Moenie bang wees nie, Sagaria, want jou gebed is verhoor. Jou vrou, Elisabet, sal aan jou 'n seun skenk, en jy moet hom Johannes noem. ₁₄Hy sal 'n bron van blydskap en vreugde vir jou wees, en baie sal bly wees oor sy geboorte, ₁₅want hy sal groot wees in die oë van die Here. Wyn en bier sal hy glad nie drink nie, en reeds van sy geboorte af sal hy met die Heilige Gees vervul wees. ₁₆Hy sal baie uit die volk Israel laat terugkeer tot die Here hulle God. ₁₇En hy sal voor die Here uit gaan in dieselfde gees en krag as Elia, om vaders en kinders met mekaar te versoen, om ongehoorsames op die regte pad terug te bring en om so vir die koms van die Here 'n volk voor te berei.”

₁₈Toe sê Sagaria vir die engel: “Waaraan sal ek dit weet? Ek is 'n ou man, en my vrou is al op ver gevorderde leeftyd.”

₁₉Die engel antwoord hom: “Ek is Gabriël, wat in diens van God staan. Ek is gestuur om met jou te praat en hierdie goeie tyding vir jou te bring. ₂₀Kyk, jy sal stom wees en nie kan praat nie tot op die dag dat hierdie dinge gebeur, omdat jy my woorde, wat op die bestemde tyd vervul sal word, nie geglo het nie.”

₂₁Intussen het die volk vir Sagaria gestaan en wag en begin wonder waarom hy so lank in die tempel bly. ₂₂Toe hy uitkom, kon hy nie met hulle praat nie. Hulle kom toe agter dat hy in die tempel 'n gesig gesien het. Hy het net aanhoudend vir hulle beduie en stom gebly. ₂₃Toe die tyd van sy tempeldiens om was, het hy huis toe gegaan.

₂₄Na daardie tyd het sy vrou Elisabet swanger geword en haar vyf maande lank afgesonder. Sy het gesê: ₂₅“Die Here het dit vir my gedoen. Nou het Hy na my omgesien om my smaad onder die mense weg te neem.”

₂₆In die sesde maand van Elisabet se swangerskap het God die engel Gabriël gestuur na 'n maagd in Nasaret, 'n dorp in Galilea. ₂₇Sy was verloof aan Josef, 'n man uit die geslag van Dawid. Die naam van die maagd was Maria. ₂₈Toe die engel by haar kom, sê hy: “Ek groet jou, begenadigde! Die Here is by jou.”

₂₉Sy was verbysterd oor die woorde en het gewonder wat die begroeting tog kon beteken. ₃₀Die engel sê toe vir haar: “Moenie bang wees nie, Maria, want God bewys genade aan jou. ₃₁Jy sal swanger word en 'n seun in die wêreld bring, en jy moet Hom die naam Jesus gee. ₃₂Hy sal groot wees en die Seun van die Allerhoogste genoem word. Die Here God sal Hom die troon van sy voorvader Dawid gee, ₃₃en Hy sal as koning oor die nageslag van Jakob heers tot in ewigheid. Aan sy koningskap sal daar geen einde wees nie.”

₃₄Maar Maria sê vir die engel: “Hoe is so iets moontlik, aangesien ek nog nooit omgang met 'n man gehad het nie?”

₃₅Die engel antwoord haar: “Die Heilige Gees sal oor jou kom, en die krag van die Allerhoogste sal die lewe in jou wek. Daarom sal die een wat gebore word, heilig genoem word, die Seun van God. ₃₆Kyk, 'n bloedverwant van jou, Elisabet, het in haar ouderdom self ook 'n seun ontvang, en sy wat as onvrugbaar bekend was, is nou al in haar sesde maand. ₃₇Niks is vir God onmoontlik nie.”

₃₈Maria sê toe: “Ek is tot beskikking van die Here. Laat met my gebeur wat u gesê het.”

Toe het die engel van haar af weggegaan.

₃₉Maria het haar sonder versuim gereed gemaak en haastig na 'n dorp in die bergstreek van Judea gegaan. ₄₀Daar het sy in Sagaria se huis ingegaan en vir Elisabet gegroet. ₄₁Net toe Elisabet die groet van Maria hoor, het die kindjie in Elisabet se moederskoot beweeg, en sy is met die Heilige Gees vervul ₄₂en het hard uitgeroep:

₄₆En Maria het gesê:

₅₆Maria het omtrent drie maande by Elisabet gebly en daarna teruggegaan huis toe.

₅₇Toe die tyd gekom het dat Elisabet se kind gebore moes word, het sy 'n seun in die wêreld gebring. ₅₈Haar bure en familie het gehoor dat die Here aan haar groot ontferming bewys het, en hulle was saam met haar bly.

₅₉Op die agste dag het hulle gekom om die kindjie te besny, en hulle wou hom Sagaria noem na sy pa. ₆₀Maar sy ma het gesê: “Nee! Hy moet Johannes genoem word.”

₆₁Hulle sê vir haar: “Daar is niemand in jou familie wat die naam het nie!”

₆₂Met gebare vra hulle toe sy pa hoe hy wil hê dat die kindjie genoem moet word. ₆₃Hy vra toe 'n skryfbordjie en skryf daarop: “Johannes is sy naam.” En almal was verbaas. ₆₄Onmiddellik het Sagaria sy spraak teruggekry en begin praat en God geprys.

₆₅Almal wat rondom hulle gewoon het, is met ontsag vervul, en in die hele bergstreek van Judea is daar baie gepraat oor al hierdie dinge. ₆₆Almal wat dit gehoor het, het daaroor nagedink en gevra: “Wat sal hierdie kindjie eendag word?”

Dit was duidelik dat die Here by hom was.

₆₇Sagaria, die kindjie se pa, is met die Heilige Gees vervul en het as profeet gesê:

₈₀Die kindjie het opgegroei en sterk geword deur die Gees en het in die woestyn gebly tot op die dag van sy openbare verskyning in Israel.

₁In daardie tyd het keiser Augustus 'n bevel uitgevaardig dat 'n volkstelling in die hele ryk gehou moet word. ₂Hierdie eerste volkstelling het plaasgevind toe Sirenius goewerneur was in die provinsie Sirië. ₃Almal het gegaan om hulle te laat inskryf, elkeen na sy eie stad toe.

₄Ook Josef het gegaan. Hy het van die dorp Nasaret in Galilea na Judea toe gegaan, na Betlehem, die stad van Dawid, omdat hy tot die huis en geslag van Dawid behoort het. ₅Maria, sy verloofde, wat swanger was, het saamgegaan om ingeskryf te word. ₆Terwyl hulle daar was, het die tyd gekom dat haar kind gebore moes word. ₇Sy het haar Eerstelingseun in die wêreld gebring en Hom in doeke toegedraai en in 'n krip neergelê, omdat daar vir hulle geen plek in die herberg was nie.

₈Daar was skaapwagters in daardie omgewing wat in die oop veld gebly en in die nag oor hulle skape wag gehou het. ₉Meteens staan daar 'n engel van die Here by hulle, en die heerlikheid van die Here het rondom hulle geskyn. Hulle het baie groot geskrik. ₁₀Toe sê die engel vir hulle: “Moenie bang wees nie, want kyk, ek bring vir julle 'n goeie tyding van groot blydskap wat vir die hele volk bestem is. ₁₁Vandag is daar vir julle in die stad van Dawid die Verlosser gebore, Christus die Here! ₁₂En dit is vir julle die teken: julle sal 'n kindjie vind wat in doeke toegedraai is en in 'n krip lê.”

₁₃Skielik was daar saam met die engel 'n menigte engele uit die hemel wat God prys en sê:

₁₅Nadat die engele van hulle af weggegaan het na die hemel toe, sê die skaapwagters vir mekaar: “Kom ons gaan reguit Betlehem toe om te sien wat gebeur het, soos die Here dit aan ons bekend gemaak het.”

₁₆Hulle gaan toe haastig daarheen en kry vir Maria en Josef, en die Kindjie wat in die krip lê. ₁₇Toe hulle Hom sien, het hulle vertel wat oor hierdie Kindjie aan hulle gesê is. ₁₈Almal wat dit gehoor het, was verwonderd oor wat die skaapwagters hulle vertel het. ₁₉Maria het alles wat gesê is, onthou en telkens weer by haarself daaroor nagedink. ₂₀Die skaapwagters het toe teruggegaan terwyl hulle God loof en prys oor alles wat hulle gehoor en gesien het. Dit was alles net soos dit vir hulle gesê is.