Bybelleesrooster – Dag 146

₂“Soen my, soen my weer en weer!

Jou liefkosings is beter as wyn,

₃jou parfuum ruik so lekker,

jou naam is suiwer parfuum:

daarom het die meisies jou so lief.

₄Vat my saam met jou,

kom ons hardloop!”

Die koning vat my toe na sy kamer toe.

“Kom ons juig, kom ons wees vrolik oor jou!”

“Kom ons prys jou liefkosings, dit is beter as wyn!

Ek kan verstaan dat die meisies lief is vir jou.

₅“Ek is bruin gebrand maar ek is mooi,

vroue van Jerusalem.

Ek is so bruin soos die tente van Kedar,

soos die tentdoeke van Salomo.

₆Moet my nie so aankyk omdat ek donker is nie,

omdat die son my gebrand het nie:

my broers het my so bruin laat brand,

hulle het my die wingerde laat oppas;

ek kon my eie wingerd, myself, nie versorg nie.

₇“Sê my, jy wat ek liefhet,

waar laat jy jou kleinvee wei,

waar laat jy hulle rus op die middag?

Hoekom moet ek my agter 'n sluier wegsteek

en by die veetroppe van jou vriende rondsoek?”

₈“As jy dit nie weet nie,

mooiste van al die vroue,

loop maar net op die kleinvee se spore

en laat jou bokkies wei

by die veewagters se tente.

₉“Soos 'n spogperd in die farao se strydwa,

so is jy vir my, my liefling,

₁₀met jou lieflike wange tussen jou oorbelle,

jou nek met sy kettinkies om.

₁₁Ons sal vir jou oorbelle van goud maak,

met silwerknoppies daarin.”

₁₂“So lank die koning op sy rusbank gelê het,

het my nardusparfuum se geur versprei.

₁₃Die man wat ek liefhet, is vir my 'n sakkie mirre

wat tussen my borste lê.

₁₄Die man wat ek liefhet, is vir my 'n bos hennablomme

uit die wingerde van En-Gedi.”

₁₅“Jy is mooi, my liefling,

jy is mooi, jou oë is duiwe.”

₁₆“Jy is mooi, man wat ek liefhet,

baie aantreklik.

Ons bed is die groen blare,

₁₇ons huis se balke is die seders,

sy daklatte is die sipresse.

₁Ek is 'n affodil van Saron,

'n lelie van die laagtes!”

₂“Soos 'n lelie tussen dorings,

so is my liefling tussen die meisies.”

₃“Soos 'n appelboom tussen wilde bome,

so is die man wat ek liefhet, tussen die jongmans.

Ek sit graag in sy skaduwee,

sy vrugte is soet in my mond.

₄Hy vat my na 'n feesplek toe;

hy straal van liefde vir my.

₅Julle moet vir my rosyntjies gee om my sterk te maak,

julle moet my met appels verfris,

want die liefde verteer my.

₆Sy linkerarm is onder my kop,

sy regterarm omhels my.

₇Vroue van Jerusalem, ek smeek julle

en ek roep die ribbokke en die takbokke in die veld tot getuie:

moenie die liefde wakker maak en aanvuur

voor die tyd daarvoor ryp is nie.

₈“Luister, daar kom die man wat ek liefhet!

Hy spring oor die berge,

hy wip oor die rante.

₉Die man wat ek liefhet, maak soos 'n ribbok,

soos 'n takboklam.

Kyk, daar staan hy agter ons huis se muur,

hy kyk by die venster in,

hy loer deur die latwerk!

₁₀Die man wat ek liefhet, praat, hy sê vir my:

‘Staan op, my liefling, my mooiste, kom na my toe!

₁₁Kyk, die reëntyd is verby,

die reën is oor, dis weg.

₁₂Daar is bloeisels in die veld,

dit het tyd geword om te sing;

die tortelduif se stem klink oor ons land.

₁₃Die voorvye kom al uit,

die wingerde bot en versprei hulle geur.

Staan op, my liefling, my mooiste, kom na my toe!

₁₄My duif in die klipskeure,

in die skuilplek teen die krans,

wys my jou gesig,

laat hoor my jou stem.

Jou stem is strelend,

jou gesig lieflik.’

₁₅“Vang vir ons die jakkalse,

die klein jakkalsies

wat die wingerde verniel,

ons wingerde wat al bot.

₁₆“Die man wat ek liefhet, is myne, en ek syne.

Hy laat sy skape tussen die lelies wei

₁₇tot die aandwind begin waai

en die skaduwees lank word.

Kom terug, man wat ek liefhet, maak soos 'n ribbok,

soos 'n takboklam op die Beterberge.

₁Op my bed in die nag het ek gesoek

na hom wat ek liefhet;

ek het hom gesoek en hom nie gekry nie.

₂Ek het opgestaan

en in die stad rondgegaan op die strate en die pleine,

en hom gesoek wat ek liefhet;

ek het hom gesoek en hom nie gekry nie.

₃Die wagte wat die stad patrolleer,

het my daar gekry.

Ek het gevra:

‘Het julle die man wat ek liefhet, gesien?’

₄Skaars was ek by hulle verby

of ek het hom wat ek liefhet, gekry.

Ek het hom vasgegryp en hom nie laat los nie,

ek het hom na my ma se huis toe gebring,

na die kamer toe waar ek gebore is.

₅Vroue van Jerusalem, ek smeek julle

en ek roep die ribbokke en die takbokke in die veld tot getuie:

moenie die liefde wakker maak en aanvuur

voor die tyd daarvoor ryp is nie.

₆“Wie is dit wat daar soos 'n rookwolk

uit die woestyn uit kom,

omgewe deur die geur van mirre, van wierook,

van al die lekkerruik-kruie in die handel?

₇Kyk, sy drastoel is dié van Salomo self!

Dit word begelei deur sestig soldate,

van Israel se soldate,

₈elkeen vaardig met die swaard,

opgelei vir oorlog,

elkeen met 'n swaard aan die sy,

gereed vir die nag se gevare.

₉Koning Salomo het van Libanonhout

vir hom 'n drastoel laat maak.

₁₀Die pote het hy van silwer laat maak,

die leuning van goud,

en die sitplek van pers wol.

Die stoel se binnekant is inlegwerk,

met liefde gedoen deur die vroue van Jerusalem.

₁₁Kom kyk na koning Salomo, vroue van Sion;

hy dra die kroon waarmee sy moeder hom gekroon het

op die dag van sy huwelik,

die dag van sy grootste vreugde.”

₁“Jy is mooi, my liefling,

jy is mooi, jou oë is duiwe agter jou sluier.

Jou hare is soos 'n trop bokke

wat teen die Gileadberge afkom.

₂Jou tande is so wit soos 'n ry pasgeskeerde skape

wat nou net skoon gewas is,

elkeen met 'n tweeling,

nie een sonder 'n lam nie.

₃Jou lippe is soos skarlakenrooi lint,

jou mond bekoor my.

Die versiersels op jou voorkop is soos granaatpitte

agter jou sluier.

₄Dié aan jou nek is soos die Dawidstoring

wat uit rye klip gebou is;

aan hom hang duisend skilde,

al die skilde van die helde.

₅Jou twee borste is soos takboklammers,

soos die tweeling van 'n ribbok

wat tussen die lelies wei.

₆Wanneer die aandwind begin waai

en die skaduwees lank word,

wil ek na my mirreberg,

my wierookheuwel, toe gaan.

₇Alles aan jou is mooi, my liefling,

aan jou is niks verkeerd nie.

₈Kom saam met my van die Libanon af, my bruid,

kom saam met my van die Libanon af,

kom af hier van die top van Amana,

van die top van Senir en Hermon af,

weg van die leeus se skuilplekke,

weg van die luiperds se hoë lêplekke af.

₉“Jy het my hart gesteel, my beminde bruid,

jy het my hart gesteel met een kyk van jou oë,

met een skakel in die ketting om jou hals.

₁₀Ek hou van jou liefkosings, my beminde bruid,

jou liefkosings is beter as wyn,

jou parfuum ruik lekkerder as al die lekkerruik-kruie.

₁₁Jou lippe proe soos heuningstroop, my bruid,

jou tong soos heuning en dikmelk,

en jou klere ruik soos die Libanon.

₁₂“My beminde bruid is 'n tuin wat toegemaak is,

'n tuin met 'n muur om, 'n fontein wat afgekamp is.

₁₃Jou liggaam is 'n lushof,

granaatbome met keurige vrugte,

hennastruike saam met nardus,

₁₄nardus en saffraan,

kalmoes en kaneel

saam met elke soort lekkerruik-kruie,

mirre en aalwyn

saam met al die beste lekkerruik-kruie.

₁₅Daar is 'n fontein in my tuin,

'n put met borrelende water,

strome van die Libanon af.”

₁₆“Word wakker, noordewind, kom, suidewind!

Waai deur my tuin, versprei sy geur!

Die man wat ek liefhet, kom na sy tuin toe;

hy gaan die keurige vrugte daarvan eet.”