Farao

Die woord farao beteken “groot huis” of “paleis”. Sedert die 15de eeu v.C. het dit die naam van die koning van Egipte geword.

In die verhale oor Abraham, Josef en Moses speel die farao’s ʼn baie belangrike rol. Maar in die bybelse verhale het hulle selde ʼn naam. Dit maak dit moeilik om die bybelse weergawes met buite-bybelse weergawes te verbind.

Die farao’s was ook belangrik in die tyd van die konings. Salomo het byvoorbeeld met die dogter van ʼn farao getrou en Israel is dikwels deur farao’s aangeval.

Die Egiptiese monargie was ʼn goddelike instelling en die farao is as ʼn godheid beskou. Hierdie verband word hoofsaaklik in inskripsies gelê. Hier word die farao, byvoorbeeld, die titel “seun van Re” (Re of Ra was die songod) gegee, of hy word “Horus” genoem, soos die god Horus.