JOHANNES 10

₁“Dít verseker Ek julle: Wie nie deur die hek in die skaapkraal ingaan nie maar van 'n ander kant af inklim, is 'n dief en 'n rower. ₂Maar hy wat deur die hek ingaan, is die skape se herder; ₃vir hom maak die hekwagter oop. Die skape luister na die herder se stem. Hy roep sy skape op hulle name en lei hulle uit. ₄Wanneer hy al sy skape uitgebring het, loop hy voor hulle uit, en die skape volg hom, omdat hulle sy stem ken. ₅Hulle sal nooit 'n vreemde volg nie maar van hom af weghardloop, omdat hulle nie die stem van vreemdes ken nie.”

₆Deur hierdie beeld het Jesus met hulle gepraat, maar hulle het nie verstaan wat dit was wat Hy vir hulle wou sê nie.

₇Toe het Jesus verder gesê: “Dít verseker Ek julle: Ek is die ingang vir die skape. ₈Almal wat voor My gekom het, is diewe en rowers; maar die skape het nie na hulle geluister nie. ₉Ek is die ingang; as iemand deur My ingaan, sal hy gered word. Hy sal in en uit gaan en weiding kry. ₁₀'n Dief kom net steel en slag en uitroei; Ek het gekom sodat hulle die lewe kan hê, en dit in oorvloed.

₁₁“Ek is die goeie herder. Die goeie herder lê sy lewe af vir die skape. ₁₂'n Huurling is geen herder nie, en dit is nie sy eie skape nie. As hy 'n wolf sien kom, los hy die skape en hardloop weg, en die wolf vang die skape en jaag die trop uitmekaar. ₁₃Hy is 'n huurling en bekommer hom nie oor die skape nie.

₁₄“Ek is die goeie herder. Ek ken my skape, en my skape ken My, ₁₅net soos die Vader My ken en Ek die Vader ken; en Ek lê my lewe af vir die skape. ₁₆Ek het nog ander skape, wat nie van hierdie kraal is nie. Ek moet hulle ook lei. Hulle sal na my stem luister, en hulle sal een kudde wees met een herder.

₁₇“Die Vader het My lief omdat Ek my lewe aflê om dit weer op te neem. ₁₈Niemand neem dit van My af nie, maar Ek lê dit uit my eie af. Ek het die volmag om dit af te lê, en Ek het die volmag om dit weer op te neem. Dit is die opdrag wat Ek van my Vader ontvang het.”

₁₉Daar het toe verdeeldheid onder die Jode gekom oor hierdie woorde. ₂₀Baie van hulle het gesê: “Hy is van die duiwel besete, hy is mal! Hoekom luister julle nog na hom?”

₂₁Ander het gesê: “Dit is nie die woorde van 'n besetene nie. 'n Duiwel kan tog nie blindes se oë genees nie?”

₂₂Dit was daardie tyd die fees van die tempelwyding in Jerusalem, en dit was winter. ₂₃Jesus het in die tempel in die Pilaargang van Salomo geloop. ₂₄Die Jode het daar om Hom saamgedrom en vir Hom gesê: “Hoe lank gaan u ons nog in onsekerheid hou? As u die Christus is, sê dit reguit vir ons.”

₂₅Jesus antwoord hulle toe: “Ek het dit vir julle gesê, en tog glo julle nie. Die dade wat Ek in die Naam van my Vader doen, bewys wie Ek is. ₂₆Maar julle glo nie, omdat julle nie van my skape is nie. ₂₇My skape luister na my stem; Ek ken hulle, en hulle volg My. ₂₈Ek gee hulle die ewige lewe, en hulle sal in alle ewigheid nooit verlore gaan nie. Niemand sal hulle uit my hand ruk nie. ₂₉Dié wat my Vader vir My gegee het, is die belangrikste van almal, en niemand kan hulle uit die hand van die Vader ruk nie. ₃₀Ek en die Vader is een.”

₃₁Die Jode het toe weer klippe opgetel om Hom te stenig, ₃₂maar Jesus sê vir hulle: “Op gesag van die Vader het Ek julle talle goeie dade laat sien. Oor watter een daarvan wil julle My stenig?”

₃₃“Dis nie oor 'n goeie daad dat ons jou wil stenig nie,” antwoord die Jode Hom, “maar oor godslastering, omdat jy, wat 'n gewone mens is, jou as God voordoen.”

₃₄Daarop sê Jesus vir hulle: “Staan daar nie in julle wet geskrywe: ‘Ek het gesê: Julle is gode’ nie? ₃₅God noem hulle tot wie sy woord gekom het, dus ‘gode’, en wat daar geskrywe staan, kan nie verander word nie. ₃₆Hoe sê julle dan vir My wat deur die Vader afgesonder en na die wêreld toe gestuur is: ‘Jy praat godslasterlik’, omdat Ek gesê het: ‘Ek is die Seun van God’? ₃₇As Ek nie die werke van my Vader doen nie, moet julle nie in My glo nie. ₃₈Maar as Ek dit wel doen en julle tog nie in My glo nie, moet julle ten minste aan die werke glo, sodat julle kan insien en weet dat die Vader in My en Ek in die Vader is.”

₃₉Hulle wou Hom toe weer gevange neem, maar Hy het hulle ontglip. ₄₀Hy het teruggegaan na die plek oorkant die Jordaan waar Johannes vroeër gedoop het, en daar gebly. ₄₁Baie mense het na Hom toe gekom. Hulle het gesê: “Johannes het wel geen wonderteken gedoen nie, maar alles wat Johannes oor hierdie man gesê het, is waar.”

₄₂Baie mense het daar tot geloof in Hom gekom.