Jerusalem is 'n stad wat veroordeel is
1Mense van Benjamin,
gaan soek veiligheid buite Jerusalem,
blaas die ramshoring in Tekoa,
gee vuurseine by Bet-Kerem,
want daar dreig onheil uit die noorde, 'n groot ramp.
2Sion is soos 'n mooi maar verwénde dogter,
Ek sal hom vernietig.
3Konings sal na hom toe kom met hulle leërs,
hulle sal hulle tente rondom opslaan om teen die stad te veg,
elkeen sal 'n eie stuk inneem.
4Hulle sal sê: “Verklaar oorlog teen hom;
kom ons val hom helder oordag aan!
Nee, die dag is al verby, die aandskaduwees is al lank.
5Kom ons val hom in die nag aan en vernietig sy mooi huise!”
6So sê die Here die Almagtige:
Kap bome af en gooi 'n wal op teen Jerusalem.
Dit is die stad wat veroordeel is,
want verdrukking is daar aan die orde van die dag.
7Soos 'n put sy water vars hou,
so hou die stad sy boosheid vars;
al waarvan Ek daar hoor, is geweld en vernietiging,
al wat Ek sien, siekte en wonde.
8Jerusalem, neem die waarskuwing ter harte,
sodat Ek nie my rug vir jou draai nie,
sodat Ek jou nie 'n woesteny maak nie,
'n land waarin niemand woon nie.
9So sê die Here die Almagtige:
Oes die oorblyfsel van Israel af soos 'n mens 'n wingerd afoes,
bring jou hand soos 'n druiweplukker weer en weer terug na die ranke toe.
10Met wie sal ek praat, wie sal ek waarsku,
wie sal na my luister?
Hulle ore is doof, hulle is nie in staat om te hoor nie.
Hulle praat smalend oor die woord van die Here,
dit kan hulle nie skeel nie.
11Die toorn van die Here brand in my,
ek kan dit nie verduur nie!
Giet dit uit op die kinders in die straat
en op die jongmanne waar hulle bymekaarkom;
laat mans én vrouens daardeur verteer word,
selfs mense wat grys is, wat baie oud is.
12Hulle huise sal ander mense s'n word,
en ook hulle lande en hulle vrouens,
want Ek gaan die inwoners van die land straf, sê die Here.
13Almal, klein en groot, wil hulleself net verryk,
almal, selfs profete en priesters, is uit op bedrog.
14Hulle het 'n goedkoop raat vir die wonde van my volk.
Hulle sê net: “Alles is reg! Alles is reg!”
Maar niks is reg nie.
15Wanneer hulle aan die kaak gestel word
oor die gruwelike dinge wat hulle gedoen het,
skaam hulle hulle nie eens nie,
hulle weet nie van skaamte nie.
Daarom sal hulle tot 'n val kom soos al die ander voor hulle;
wanneer Ek hulle straf, sal hulle omkom, sê die Here.
16So sê die Here:
Staan by die kruispaaie en kyk,
en vra na die ou paaie.
Vra watter pad die beste is en loop dit,
dan sal julle rus vind.
Maar hulle het gesê: “Ons sal nie daardie pad loop nie.”
17Toe het Ek wagte oor julle aangestel en gesê:
Luister na die ramshoring!
Maar hulle het geantwoord: “Ons sal nie luister nie.”
18Daarom moet julle luister, nasies,
en kyk wat met hulle gaan gebeur.
19Luister, aarde! Ek bring onheil oor hierdie volk,
hulle sal die vrugte pluk van hulle planne,
want hulle het hulle nie aan my woorde gesteur nie,
hulle het verwerp wat Ek hulle geleer het.
20Waarom sou Ek omgee vir wierook uit Skeba
of kalmoes uit 'n ver land?
Ek aanvaar nie julle brandoffers nie,
Ek hou nie van julle offers nie.
21Daarom sê die Here:
Kyk, Ek lê in die pad van hierdie volk struikelblokke
dat hulle daaroor kan val;
vaders en kinders, vriende en bure sal omkom.
22So het die Here gesê:
Kyk, 'n volk kom uit 'n land in die noorde,
'n groot nasie staan op in 'n uithoek van die aarde.
23Hulle is gewapen met pyl en boog en swaard,
hulle is wreed en hulle spaar niemand nie.
Hulle krygsgeskreeu dreun soos die see,
hulle kom aan op hulle perde,
hulle soldate is reg vir die aanval op jou, Sion.
24Ons het die gerug oor hulle gehoor,
ons hande hang slap,
angs het ons beetgepak,
benoudheid soos die pyn van 'n vrou
wat 'n kind in die wêreld bring.
25Moenie in die veld ingaan nie,
moet ook nie met die pad langs loop nie,
want die wapens van die vyand jaag oral skrik aan.
26My volk, trek rouklere aan, rol in die as,
treur soos oor die dood van 'n enigste kind,
huil bittere trane, want die verwoester is op ons.
27Ek stel jou aan om my volk te toets,
Ek maak jou sterk; ondersoek en toets wat hulle doen.
28Hulle is almal hardkoppige rebelle,
hard soos brons en yster;
hulle loop mekaar en beswadder,
hulle is almal korrup.
29Die blaasbalk blaas,
maar die vuur kry nie die lood afgeskei nie;
die smelter smelt verniet,
hy kry die afvalstowwe nie uitgesmelt nie.
30Hulle bly weggooisilwer;
dit is wat hulle genoem word,
want die Here het hulle verwerp.