Dawid verneem van Saul se dood
1-2Na die dood van Saul, op die derde dag daarna, het daar onverwags iemand uit Saul se kamp by Dawid aangekom. Dawid was toe al twee dae terug in Siklag na sy oorwinning oor die Amalekiete. Die man se klere was geskeur en daar was grond op sy kop. Toe hy by Dawid aankom, het die man voor hom op sy knieë geval en gebuig.
3“Waar kom jy vandaan?” het Dawid hom gevra.
“Ek het uit die Israelitiese kamp ontvlug,” was sy antwoord.
4“Wat is aan die gang? Vertel my!” het Dawid aangedring.
Hy het toe vertel dat die leër uit die geveg weggevlug het, dat 'n groot deel van die leër gesneuwel het, en dat Saul en sy seun Jonatan ook dood is.
5“Hoe weet jy dat Saul en sy seun Jonatan dood is?” vra Dawid vir die jongman wat hom dit vertel het.
6Hy het geantwoord: “Ek was heel toevallig op Gilboaberg. Daar merk ek toe dat Saul hom met sy spies om die lewe probeer bring, terwyl die Filistyne se strydwaens en hulle drywers kort op sy hakke was. 7Saul het omgekyk en my gesien. Hy het my nader geroep en ek het gevra: ‘Wat kan ek vir u doen?’ 8Hy vra my toe: ‘Wie is jy?’ en ek antwoord: ‘'n Amalekiet.’ 9‘Kom staan hier langs my en maak my dood,’ beveel hy, ‘want ek leef wel nog, maar my toestand is kritiek.’ 10Ek het toe nader gestaan en hom doodgemaak, want ek het besef dat hy, nadat hy homself probeer doodmaak het, nie sou bly lewe nie. Ek het die kroon van sy kop af gegryp, ook die armband van sy arm af, en dit vir u gebring.”
11Hieroor was Dawid so ontsteld dat hy sy klere geskeur het, en al sy manskappe ook. 12Hulle het tot die aand gerou en getreur en gevas oor Saul en sy seun Jonatan en oor die volk van die Here, die Israeliete, omdat hulle gesneuwel het.
13Dawid het toe vir die jongman wat hom die berig gebring het, gevra: “Van waar is jy nou weer?”
Hy het geantwoord: “Ek is nie 'n landsburger nie. Ek is 'n Amalekiet.”
14Dawid het vir hom gesê: “Dus was jy nie bang om jou hand uit te steek en die gesalfde van die Here om die lewe te bring nie?”
15Toe roep hy een van die manskappe en sê vir hom: “Kom hier! Maak hom dood!”
Die manskap het hom toe doodgemaak.
16Dawid het hom toegevoeg: “Jy het jou dood gesóék, want jy het jouself veroordeel toe jy gesê het: Dit is ek wat die gesalfde van die Here doodgemaak het!”
Dawid se klaaglied oor Saul en Jonatan
17Dawid het toe die volgende klaaglied oor Saul en sy seun Jonatan gesing. 18Hy het opdrag gegee dat hierdie booglied aan die inwoners van Juda geleer moet word. Die lied is ook opgeteken in die Boek van die Opregte.
19“Jou trots, Israel –
op jou hoogtes lê dit verslaan.
Hoe het die helde geval!
20Moet dit nie in Gat vertel nie;
moet dit ook nie bekend maak in Askelon se strate nie,
anders sal die Filistynse meisies bly wees
en die dogters van die heidene jubel.
21Gilboaberge! Offerland!
Nóg dou, nóg reën vir julle!
Waarlik, dáár is die heldeskild besoedel.
Saul se skild – dit is nie met olie ingesmeer nie
22maar met bloed van gesneuweldes,
met vet van helde!
Jonatan se boog – dit het pal gestaan.
Saul se swaard – dit het sy werk goed gedoen.
23Saul en Jonatan, geliefde en beminde mense –
in lewe en sterwe nie geskei nie.
Hulle was vinniger as arende,
sterker as leeus.
24Israelitiese dogters, julle moet huil oor Saul!
Hy het julle beklee met sierlike klere,
goue sierade het hy daarop laat aanbring.
25Hoe het die helde geval?
In die hitte van die stryd!
Jonatan lê verslaan op die hoogtes.
26Ek is bedroef oor jou, my broer Jonatan.
Jy was baie na aan my hart.
Jou liefde was vir my wonderliker as die liefde van enige vrou.
27Hoe het die helde geval?
Met die wapen in die hand het hulle omgekom!”
